عاشقانه های شبنم

‍ گُـذر  کـردم  شـبی  از  خـاطـراتــم
به  یاد  آمد  گُلم  را چـیده  بـودنـد
تمـــام    آرزوهــــای    قـشــنــگــم
بـه  گُـورستـان  دل خوابیده بودند
همــانهـایی  که   روزی    روزگــاری
بــه  زلـف  دلـبری  تـابیـده  بـودنـد
پس آنـگه دیـدم  آن آمــال خـود را
به دشت  سینه ام  خُشکیده بودند
ولـی  اکـنون  به زیـر سنـگ حسرت
بـرآنـها  خـاک غم   پاشیـده  بودنـد
روان شـد اشک من  در خلوت  خود
ز آن  نـامهــربـان  رنـجیـده  بـودنـد
صـدایـی آمــد و  نـاگـه چـنین گفت
مگــر  بـر  نـام  من  بالـیده  بـودنـد
کشـیدم  آهـی و ،،،، ای  دادِ  بیــداد
چـرا حــرف تو را نشـنیـده  بــودند
نـوشــتم  روی  قــلب  سـنگِ  دلبــر
بـرای  عشــق  تـو  جنـگیـده  بـودند